Η εργατική πρωτομαγιά και ο Νίτσε!

Ημέρα μνήμης σήμερα, για τους εργάτες του Σικάγο, που σκοτώθηκαν τον Μάη του 1886, στην προσπάθεια τους να διεκδικήσουν το πλέον καθιερωμένο 8ωρο, όπως και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Δυστυχώς στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, όσα δικαιώματα κερδήθηκαν τότε, τείνουν να καταργηθούν, και ίσως κάποτε πρέπει να επαναδιεκδικηθούν, με τις ίδιες συνέπειες όπως τότε.

      Βρισκόμαστε όμως στο 2012, και ο κόσμος πρέπει πλέον να κατανοήσει, πως η εργατική πρωτομαγιά, δεν είναι αποκλειστική απεργία των κομμουνιστών, σοσιαλιστών, και αναρχικών πολιτικών ιδεολόγων, αλλά κάθε ανθρώπου που ανήκει στην εργατική τάξη, η οποία είναι αναμφίβολα η ραχοκοκαλιά της κάθε επιχείρησης, όπως και άλλων τομέων της εργασίας.

          Υπάρχει όμως και ο φιλοσοφικός αντίλογος, ο οποίος όταν δεν είναι επηρεασμένος από πολιτικές σκοπιμότητες, τείνει να αντιλαμβάνεται τα πράματα καθαρότερα, διότι μοναδικό της πρόσχημα είναι η αντικειμενικότητα, για την αναζήτηση της αλήθειας. Ο πραγματικός φιλόσοφος, έχει μοναδικό σκοπό να αφυπνίσει τα πλήθη, επαναπροσδιορίζοντας τις όποιες πολιτικές αντιλήψεις, που μοιάζουν δίκαιες στο λαό που υποφέρει. Με βίαιες κινήσεις, εισχωρεί στη ρίζα του αναρριχητικού φυτού της άγνοιας, που στηρίζεται σε πρόχειρα επιστήλια, προπαγανδιστικής αναζωπύρωσης. Όπως κατά την αρχαιότητα, ο κυνικός Διογένης αντιλήφτηκε τις αδυναμίες της τότε άμεσης δημοκρατίας, και την χλεύασε με κυνική αδιαφορία, και ο Πλάτωνας πρότεινε ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα, όπου ο Φιλόσοφος στη θέση του βασιλιά, είναι περισσότερο ικανός για την κατανόηση του γενικού καλού. 2.500 σχεδόν χρόνια μετά, ο Γερμανός φιλόσοφος Νίτσε, αντιλήφθηκε την πονηριά και τις αδυναμίες των σοσιαλιστών, και τις κατέκρινε με αυστηρότητα, ξεγυμνώνοντας τους από τα χάρτινα ρούχα τους:

Ποιόν μισώ περισσότερο από το σκυλολόι της σήμερον; Το σκυλολόι των σοσιαλιστών, τους ‘’τσαντάλα’’ απόστολους, που υποσκάπτουν τη χαρά, το αίσθημα ικανοποίησης που έχει ο εργάτης με τη μικρή του ύπαρξη – που τον κάνουν ζηλόφθονο, που του διδάσκουν την εκδίκηση… Το άδικο δε βρίσκεται ποτέ στα άνισα δικαιώματα, βρίσκεται στην αξίωση για ‘’ίσα’ δικαιώματα… Τι είναι κακό; Το είπα όμως ήδη: καθετί που ξεπηδά από την αδυναμία, από τον φθόνο, από την εκδίκηση. Ο αναρχικός και ο χριστιανός είναι της ίδιας καταγωγής.