Καλώς Ήλθατε!

Ο τίτλος αυτού του ιστολογίου είναι επίτηδες διαλεγμένος! Ξέρω πως ακούγεται σαν ‘’Η οδύσσεια ενός ξενιτεμένου’’! Αλλά η πρόθεση μου είναι διαφορετική, από τον προφανώς σατυρικό χαρακτήρα του. Εδώ πρόκειται να δημοσιευθούν διάφορες σκέψεις μου, που δημοσίευσα σχετικά με τα γεγονότα από την 25η Μαΐου και μετά, σε διάφορες ηλεκτρονικές σελίδες.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Βγάζετε τους προέδρους που θέλετε... εντελώς δημοκρατικά; (Η ψυχολογία του πλήθους) ΠΡΏΤΟ ΜΕΡΟΣ

Εδώ και μερικές ημέρες, ύστερα από την εκλογή του νέου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο πλανήτης έντρομος βυθίζεται σε σκέψεις εφιαλτικών σεναρίων, σχετικά με τον τύπο διακυβέρνησης του όπως φαίνεται ακραίου υπανθρώπου, ο οποίος θα αναλάβει και επίσημα την Προεδρία του κράτους, και για πολλούς του πλανήτη, όπως μας δίδαξε η άθλια δημοσιογραφία. Αλλά πράγματι, πρόκειται να γίνουν πραγματικότητα τα όσα δήλωσε προεκλογικά; Και επίσης, πόσο σίγουροι είναι οι ψηφοφόροι της Αμέρικας, όπως και των άλλων χωρών του πλανήτη, πως οι προεκλογικές δεσμεύσεις αυτού του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία, με την εμφάνιση του που θυμίζει καρικατούρα πλανόδιου ζωγράφου, θα γίνουν πραγματικότητα μέσα στην επόμενη τετραετία; Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα στα οποία εκφράζεται η άποψη των γραφούντων, οι οποίοι είναι δικαιολογημένα πανικοβλημένοι  για την εκλογή αυτού του ανθρωποειδή, ως οδηγό στο τιμόνι της ανθρωπότητας, για τουλάχιστον τα επόμενα τέσσερα έτη. Αλλά πρόκειται όντως για τη δική τους άποψη;
                  Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Για παράδειγμα ας θυμηθούμε τα ''έργα'' του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος εξαιτίας της φυλής του, επρόκειτο να γίνει ένας πολιτικός σταθμός, στην ιστορία της Αμερικής. Όντως, ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ, ήταν ένα γεγονός, που συντάραξε πριν από 8 χρόνια την ανθρωπότητα και όχι μόνο την Αμερική. Σε μια χώρα με φασιστικό ιστορικό απέναντι στους μαύρους, ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1960, και την διάκριση που ακόμη και σήμερα γίνεται ανάμεσα στους μαύρους και τους λευκούς, η εκλογή του Ομπάμα ήταν ένα ευχάριστο σόκ, το οποίο ερμηνεύτηκε από πολλούς τότε,ως ένα μεγάλο βήμα μπροστά, σε ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον, πιο δίκαιο και πιο δημοκρατικό. Αλλά δυστυχώς όπως συμβαίνει πάντα, ο Ομπάμα και το όραμα που αντιπροσώπευε, αποδείχθηκε μια μεγάλη φούσκα! Στα πρώτα κιόλας χρόνια της διακυβέρνησης του, ξεκίνησε η κρίση του ελαττωματικού καπιταλιστικού συστήματος. Βασικά ποια πρώτα χρόνια; Το 2008 που ανέλαβε τα καθήκοντα του, ξεκίνησε από τη χώρα του η οικονομική κρίση, η οποία άπλωσε τα πλοκάμια της, σε όλον τον πλανήτη, εφόσον βέβαια άρχισε να φαίνεται η ανάκαμψη της οικονομίας της Αμερικής, και το πάζλ της καπιταλιστικής οικονομίας, άρχισε να διαλύεται,σκορπίζοντας τα κομμάτια του παντού, εξαιτίας της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Και όπως ήταν αναμενόμενο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη, ως επερχόμενη και ανταγωνιστική οικονομική δύναμη. 

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Δημήτρης Λιαντίνης Αμέρικα

«Ο πολιτισμός της Αμέρικας σήμερα διαπλάθει μαζικούς αριθμούς ανθρώπων απανταχού του πλανήτη με "δείκτη ύπαρξης" τόσο βλαμμένο και τόσο βλαπτικό για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων, που αναγκάζεσαι να παραδεχθείς ότι τέτοιοι άνθρωποι σαν κοινωνικές μονάδες υπολείπουνται συντριπτικά σε σύγκριση με τα αθώα μικρά ζώα. [...] 
Η Αμέρικα σήμερα στην ιστορία του ανθρώπου καταγράφει μία επιδημία λέπρας απάνου στο δέρμα της γης. Η αρρώστεια της είναι η ψυχολογική αθλιότητα των μαζών, όπως την ονόμασε ο Φρόυντ. Das psychologische Elend der Massen»

(Δημήτρης Λιαντίνης - "Γκέμμα")