Πώς είναι δυνατόν ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια κρίσης, η οποία όπως φαίνεται θα πάρει μεγάλες διαστάσεις (ήδη έχει ξεκινήσει μια μεγάλη εκμετάλλευση από πολλούς εργοδότες που απολύουν προσωπικό την τελευταία στιγμή, χωρίς μάλιστα να τους δώσουν το δικαίωμα να πάρουν την βοήθεια των 800 ευρώ, επειδή έτσι έχουν μεγαλύτερο κέρδος) να νοιάζονται τόσο πολύ για εμάς; Νοιάστηκε κάποιος πολιτικός για τις χιλιάδες αυτοκτονίες αυτά τα 10 χρόνια; Για τους πλειστηριασμούς σπιτιών; Δεν νομίζω! Μήπως για τους μισθούς πείνας; Ούτε! Οπότε δεν βρίσκω σοβαρό λόγο για να τους πιστέψω! Άλλωστε τα κανάλια εξακολουθούν να δημοσιεύουν ψευδείς ειδήσεις, οι οποίες αποκαλύπτονται πλέον εξαιτίας του διαδικτύου, όπως για παράδειγμα με τον δήθεν γιατρό από την Ισπανία που έκλαιγε μπροστά στην κάμερα, που όπως αποδείχθηκε είναι μέλος κάποιου ακροδεξιού κόμματος, αλλά αυτή ήταν πάντα η πολιτική των καναλιών σε όλο τον κόσμο! (Προτείνω τις ταινίες The Net 1973 και Chrstine 2016) Επίσης πολλά γεγονότα που συμβαίνουν βγάζουν μάτι πως είναι φτιαχτά! Και για να ξεκινήσω με κάτι ελαφρύ και ασήμαντο όπως η Eurovision, πώς γίνεται να έρχεται πρώτη η Ελλάδα και ύστερα η Τουρκία; Και για να φθάσουμε στις μέρες μας με κάτι πολύ πιο σοβαρό, έγινε πρωθυπουργός κάποιος που φαινόταν να είναι λαοφιλής, και να μην δίνει σημασία σε εθνικότητες κλπ Ποιος άλλος θα ήταν καταλληλότερος από αυτόν, για να υπογράψει τη συνθήκη των Πρεσπών; Με βιαστικές κινήσεις η βόρεια Μακεδονία ήδη έγινε μέλος του ΝΑΤΟ! Τυχαίο; Δεν νομίζω να είναι κάτι τόσο τυχαίο! Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως πολλά γεγονότα που μάλιστα δεν ωφελούν τον λαό κάθε κράτους, να μην είναι τόσο τυχαία όσο φαίνονται. Με το θέμα που προέκυψε με τον ιό πάντως, το οποίο είναι παγκόσμιο, και έχει βάλει σε καραντίνα 3 δισεκατομμύρια κόσμο, όποιες και να είναι οι πραγματικές του διαστάσεις, από όπου και να προέρχεται, ήδη προαισθάνομαι πως δεν θα υπάρχει καλή κατάληξη για την ιδιωτικότητα μας! Ήδη μπήκαμε από μόνοι μας στο τριπάκι για να το πω έτσι απλά, να δημοσιεύουμε κάθε στιγμή τι κάνουμε στην προσωπική μας ζωή, από μόνοι μας για να πάρουμε like! Να λέμε δημόσια στα κοινωνικά δίκτυα τι τρώμε, που πίνουμε καφέ, με ποιόν είμαστε κλπ Είναι θέμα χρόνου να θεωρήσουμε φυσιολογική ακόμη και κάποιου είδους φανερή παρακολούθηση, για... ''το καλό μας'' όπως πάντα!
Καλώς Ήλθατε!
Ο τίτλος αυτού του ιστολογίου είναι επίτηδες διαλεγμένος! Ξέρω πως ακούγεται σαν ‘’Η οδύσσεια ενός ξενιτεμένου’’! Αλλά η πρόθεση μου είναι διαφορετική, από τον προφανώς σατυρικό χαρακτήρα του. Εδώ πρόκειται να δημοσιευθούν διάφορες σκέψεις μου, που δημοσίευσα σχετικά με τα γεγονότα από την 25η Μαΐου και μετά, σε διάφορες ηλεκτρονικές σελίδες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου