Το κείμενο που ακολουθεί, δεν προτείνεται για συνωμοσιολόγους, φανατικούς πιστούς, και μίζερους!
Λοιπόν Έλληνάρες μου! Σας έχω βαρεθεί πια! Έχω βαρεθεί να με βγάζετε χαζό, έχω βαρεθεί την υποτιθέμενη υπερπροστασία σας, την καθημερινή σας μιζέρια, την αγωνιώδη σας προσπάθεια, να δημιουργήσετε αίσθηση, να κάνετε θόρυβο. Έχω βαρεθεί την ημιμάθεια σας, την αποστομωτική σας βλακεία, και την ανοησία σας, που μόνο κακό κάνει στην περίοδο που διανύουμε. Δεν αντέχω άλλο την δήθεν φιλοτιμία σας, την ξαφνική σας θέληση να με ρίχνετε, να με θεωρείτε επιεικώς βλάκα, την κοινοτοπία σας, αλλά και την άβουλη γνώμη σας, που προέρχεται από τις γνώσεις που αντλείτε από το διαδίκτυο, και τα βιβλία επιπέδου του Λιακόπουλου!
Έχω διαπιστώσει με λύπη, αλλά και με οργή πλέον, την αθλιότητα των συμπολιτών μου. Υπάρχουν σαφώς πολλά κοινά χαρακτηριστικά, σε εκείνους που θέλουν, όπως υποστηρίζουν, να μας αφυπνίσουν, να μην είμαστε πρόβατα, να μας πουν την αλήθεια, που μόνο εκείνοι γνωρίζουν, και βέβαια και εκατομμύρια άλλοι στον υπόλοιπο κόσμο!
Αυτή τη στιγμή θα φτιάξω το προφίλ εκείνου του τύπου που θέλει να με ξυπνήσει, και που έχω βαρεθεί να ακούω πλέον στην καθημερινότητα μου! Δεν μου αρκούν δηλαδή οι στοχασμοί μου, που κυριεύουν το μυαλό μου καθημερινά, το νιάσιμο για το μέλλον της ανθρωπότητας, οι αγωνίες μου, η αίσθηση αβεβαιότητας, η μάλλον δυσοίωνη πραγματικότητα, αλλά έχω και όλους αυτούς από πάνω μου, να με ζαλίζουν και να προσπαθούν με κάθε τρόπο, να με κάνουν να νιώθω ως ο αποδιοπομπαίος τράγος, της συνωμοσιολογίας τους!
Αυτός ο τύπος λοιπόν, ο κλασικός Ελληνάρας, που οι συζητήσεις του είναι επιπέδου καφενείου, εκείνος ο ξερόλας με στόμφο επιστήμονα, που βέβαια δεν έχει ιδέα από καμία επιστήμη, πόσο μάλλον από γράμματα και από τέχνες, ό,τι ονομάζουμε δηλαδή πολιτισμό, προσπαθεί να ξυπνήσει όλους εμάς τους υπόλοιπους, που για εκείνον είμαστε τα πρόβατα που τρώμε χορτάρι!
Αυτός ο τύπος ο μίζερος, βουτηγμένος στην καθημερινή του ρουτίνα, με τη δουλειά που λατρεύει να μισεί, με τη σύντροφο που είναι αναγκασμένος να την ανέχεται, για να μην νιώθει μόνος, ή για να βρει ένα σκοπό στη ζωή μεγαλώνοντας ένα παιδί. Εκείνος ο τύπος που εναποθέτει τις ελπίδες του σε στοιχήματα, μήπως και κερδίσει κάποιο καλό ποσό και σωθεί οικονομικά, εκείνος ο τύπος που δηλώνει Χριστιανός Ορθόδοξος, που δήλωνε πριν από ένα μήνα πως θα πάει να κοινωνήσει παρά τις απαγορεύσεις, που είναι τόσο πιστός στη θρησκεία που του δίδαξαν, ώστε αντί να αγαπάει το Θεό του, φοβάται περισσότερο το διάβολο. Εκείνος ο δυσαρεστημένος πολίτης που ψήφιζε Χρυσή Αυγή από αντίδραση, που διαβάζει την εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα, και θεωρεί πως μια χούντα θα μας έσωζε από την παγκοσμιοποίηση, εκείνη η χούντα που μας έφτιαξε δρόμους. Ο ανιστόρητος ξερόλας, που ξέρει μόνο να επαναλαμβάνει τα όσα διδάχθηκε, ο αμόρφωτος που δεν έκανε τον κόπο να αναπτύξει την κριτική του σκέψη, ώστε να έχει το δικαίωμα να έχει μια γνώμη, έστω και λανθασμένη. Ο συνωμοσιολόγος που ξέρει πάντα, όσα μας κρύβουν, με απόλυτη βεβαιότητα, κσι μιλάει τόσο εύκολα για επαναστάσεις, ο ίδιος που δεν έχει βγει ποτέ του στους δρόμους, δεν έχει διαμαρτυρηθεί για τίποτα, παρά μόνο ξέρει πως να τσακώνεται για τις ομάδες, το όπιο του λού δηλαδή, και η μόνη του επαφή με τον αθλητισμό είναι τα γήπεδα. Εκείνος ο τύπος ανθρώπου, που πιστεύει ακόμη στην πολιτική και ψηφίζει χωρίς να έχει ιδέα τι αντιπροσωπεύει το κόμμα του, εκείνος που κάνει το σταυρό του όταν του συμβεί κάτι, όμως συμβουλεύεται και έναν γιατρό, για να είναι καλυμμένος. Εκείνος ο τύπος που ακόμη βλέπει reality show, διαβάζει ζώδια, αναιρεί με ευκολία επιστημονικές αλήθειες, όπως για παράδειγμα να υποστηρίζει την θεωρία της επίπεδης γης.
Ε λοιπόν Ελληνάρα μου... σε βαρέθηκα! Ναι! Σε εσένα απευθύνομαι που θέλεις το καλό μου! Σε εσένα που πλήττεις στη ζωή σου, επειδή δεν αξιώθηκες να αποκτήσεις ενδιαφέροντα, να αναπτύσσεις τα ταλέντα σου, να μάθεις κάτι, οτιδήποτε θα σου επέτρεπε να αναπτυχθείς. Σε εσένα απευθύνομαι που το παράπονο και η αρνητική σου στάση στη Ζωή είναι κανόνας, επειδή προσπαθείς να δείξεις στους άλλους πως ενώ δεν είσαι τίποτα, πως ενώ δεν έχεις προσπαθήσει για τίποτα, ξαφνικά απέκτησες σκοπό να αφυπνίσεις τους άλλους ανθρώπους γύρω σου, βρήκες δηλαδή κίνητρο για να μην σε λυπούνται, να μην σιχαίνεσαι αυτό που είσαι! Και αυτό το κίνητρο έγινε ο προσωπικός σου σκοπός, το σπάσιμο της ρουτίνας σου, το προσωπικό σου έπαθλο. Ξαφνικά ένιωσες πως αξίζεις κι εσύ κάτι ανθρωπάκο! Ένιωσες πως υπάρχουν οι όμοιοι σου, που μπορείς να μιλήσεις μαζί τους, να ανταλλάξεις απόψεις, να νιώσεις μέλος μιας ομάδας. Αυτή η αρνητική σου στάση στη ζωή ξαφνικά απέκτησε νόημα, και εσύ υπόσταση!
Λοιπόν Ελληνάρα μου... συνέχισε τη ζωούλα σου! Συνέχισε να παραπονιέσαι για τις τράπεζες, που τις έχεις ανάγκη ακόμη και για την αγορά ενός κινητού τηλεφώνου. Συνέχισε να πηγαίνεις στα ενεχυροδανειστήρια, που ξεφύτρωσαν σε όλη την περίοδο της κρίσης. Συνέχισε να κάνεις έρευνα αγοράς για τις προσφορές των super market, και να συλλέγεις κουπόνια η να έχεις κάρτα έκπτωσης, για να αισθάνεσαι έξυπνος πελάτης. Συνέχισε να ψάχνεις στο διαδίκτιο τα βενζινοπωλεία με τη φθηνότερη τιμή στη βενζίνη, νομίζοντας πως με μόλις 5 λεπτά φθηνότερη, θα κάνεις οικονομία. Συνέχισε να μιλάς για τους μασόνους, ενώ δεν μπορείς να γνωρίζεις τι συμβαίνει σε μια τέτοια οργάνωση, να μιλάς για το αρχαίο Ελληνικό μεγαλείο, ενώ δηλώνεις Χριστιανός, και δεν έχεις διαβάσει ούτε ένα βιβλίο της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας. Συνέχισε να μιλάς για επιστημονικές αλήθειες, ενώ συμβουλεύεσαι το ζώδιο σου, ή τις ψευδοεπιστήμες, επειδή σου είναι ακατανόητοι στην πραγματικότητα οι επιστημονικοί ορισμοί... Εγώ απλώς θα σε παρακολουθώ! Δεν πρόκειται ξανά να αντιδράσω! Άλλωστε όταν τα βάζεις με έναν ηλίθιο, πάντοτε βγαίνεις νικημένος!
Σε αντίθεση με εσένα Ελληνάρα μου, έχω την τιμιότητα να πω, πως δεν γνωρίζω τίποτα, επειδή μόνο με αυτή την παραδοχή, όπως δίδαξε και εκείνος ο αδικημένος αρχαίος σοφός, μπορώ να καταλήξω κάποια στιγμή να μάθω κάτι που θα μου επιτρέψει να προχωρήσω στη ζωή μου! Σε αντίθεση με εσένα Ελληνάρα μου, δεν προσπαθώ να σώσω το τομάρι μου, είμαι σκεπτικιστής σε κάθε μορφή εξουσίας, και νοιάζομαι πραγματικά για όσα συμβαίνουν, παίρνοντας την ευθύνη του βάρους αυτής της σκέψης, και δεν χρησιμοποιώ ως άμυνα τη δηθενιά, τη ποζεριά, και τη μισαλλοδοξία.