ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: Το Φαινόμενο Salome

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο, του οποίου η θεματολογία είναι αρκετά διαφορετική από του παρόντος.  Κατά την πρώτη ανάγνωση κάποιος αναγνώστης, θα έχει την εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά με την επιλογή αυτού του άσχετου κειμένου! Ένα ιστολόγιο γεμάτο με πολιτικά και κοινωνικά θέματα, δεν θα μπορούσε να φιλοξενεί ένα κείμενο αυτού του τύπου. Κι όμως! Όπως το σκέφτηκα, είναι το καταλληλότερο κείμενο που επέλεξα να αναδημοσιεύσω, από ένα άλλο κλειστό πλέον ιστολόγιο, σε αντίθεση με τη συνηθισμένη οργισμένη γραφή μου, κατά κάποιου γεγονότος το οποίο με ενόχλησε αρκετά. Αυτό το κείμενο είναι η απάντησή μου, κατά της γυναικείας κακοήθειας! Της άσχημης συμπεριφοράς, γεμάτη υπεροψία και ειρωνικό χλευασμό. Δυστυχώς οι περισσότεροι συνεργάτες μου στη δουλειά είναι γυναίκες! Με συγχωρείτε, αλλά πρόκειται να διορθώσω αμέσως αυτόν τον χαρακτηρισμό μου, για να μην προσβάλω τις πραγματικές γυναίκες. Βασικά πρόκειται για ένα υποείδος της γυναικείας φύσης. Πρόκειται για τα κάκιστα αντίγραφα των σεβαστών γυναικών, τα οποία θα τα χαρακτήριζα ορθώς ως γυναικούλες! Ναι! Αυτή είναι η λέξη που τις πρέπει! Δεν μου επιτρέπεται να τα βάλω με όλες τις γυναίκες, διότι θα προσέβαλα τις άξιες γυναίκες που μπορούν να είναι πραγματικές μητέρες, σεβαστές αδερφές, και τρυφερές ερωμένες! Επίσης με την ιδιότητα του ποιητή, δεν μου επιτρέπεται να λάβω τον προσβλητικό για εμένα χαρακτηρισμό του μισογύνη, όντας γυναικολάτρης! Δεν θα μπω στον κόπο να περιγράψω το τι συνέβη εχθές και σήμερα στη δουλειά. Προτιμώ να παρουσιάσω ένα κείμενο, το οποίο αποδεικνύει την ομορφιά της γυναικείας φύσης, σε αντίθεση με εκείνα τα υποκατάστατα στα οποία απευθύνομαι! Παρακαλώ διαβάστε για μια από τις πιο υπέροχες γυναίκες του κόσμου την Lou Andreas-Salomé την οποία μεταξύ άλλων, ερωτεύτηκε και ο φιλόσοφος Friedrich Nietzsche!

Το κείμενο το έγραψε ο Κος Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου, και φέρει τον τίτλο ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Ορίστε και η ηλεκτρονική διεύθυνση
http://www.peri-grafis.net/ergo.php?id=974

Αντιμετωπίζοντας ακόμη έναν ¨Ζαρατούστρα¨!

Λίγο καιρό έπειτα από την καταγγελία μου, ενός στελέχους με απρεπή συμπεριφορά, το οποίο όμως δεν περιλαμβάνεται στην εταιρία όπου δουλεύω, έφθασε κιόλας η στιγμή να περιγράψω ένα ακόμη περιστατικό που συνέβη μόλις εχθές στη δουλειά. Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που περιγράφω στο παλαιότερο κείμενο με τίτλο <<Κύριε διευθυντά… τα γαλόνια που τα βρήκατε>> το οποίο αυτή τη φορά τα έβαλε με εμένα τον ίδιο! Δεν θα περιαυτολογήσω όμως. Τους χαρακτηρισμούς εκείνου του κειμένου βρίσκω πως είναι περιττό να αραδιάσω ξανά, διότι θα ξοδέψω τις γραμμές αυτές, με λέξεις οι οποίες θα μπορούσαν να πουν κάτι διαφορετικό. Απλώς θα ήθελα να διευκρινίσω, πως με αφορμή ενός λάθους μου λόγω φόρτου εργασίας, η ειρωνεία αυτού του υποκειμένου, γίνηκε η αιτία να κατανοήσω, πως τελικά στη ζωή αυτή, πρέπει συνεχώς να αντιμετωπίζω κάποιον στο ανάστημα του Ζαρατούστρα, που δια στόματος Νίτσε μίλησε για τον υπεράνθρωπο ή Übermensch όπως είναι στη Γερμανική γλώσσα. Βεβαίως! Πώς αλλιώς! Όλοι οι ψωνισμένοι παρακατιανοί, δεν κάνουν ποτέ τους λάθη! Και μάλιστα όντας αλάνθαστοι, έχουν το δικαίωμα να ειρωνεύονται κιόλας, επειδή οι ίδιοι έχουν νοημοσύνη ζηλευτή, ανώτερη παιδεία, υψηλή μόρφωση, ηθική υπόσταση, ποιόν, προσωπικότητα, χαρακτήρα, διοικητικές ικανότητες κλπ! Αστειεύομαι φυσικά! Ποιός άνθρωπος με αυτά τα πολιτισμένα προσόντα, θα είχε το θράσος να προσβάλει συνεχώς και να περιφρονεί εργαζόμενους οι οποίοι είχαν την ατυχία να μην έχουν βύσμα; Γνωρίζω πολύ καλά πως αυτά τα προσόντα δεν αρκούν, για να κάνουν φανερό το επίπεδο κάποιου, αλλά πως μπορούν να περιορίσουν το κακό της συνύπαρξης μας με υπανθρώπους που αν υπήρχε ο Ζαρατούστρα του Νίτσε, θα άστραφτε και θα βρόνταγε, ξεστομίζοντας λέξεις όπως πίθηκος, πλέμπα, βόλεμα, και φράσεις όπως <<τι είναι ο πίθηκος μπροστά στον άνθρωπο>>, <<ο Θεός είναι νεκρός>> κλπ

(Συνεχίζεται)

Καταγγελία ανώτερου ιεραρχικά στελέχους Ελληνικής εταιρίας.

Από την αρχή της δημιουργίας αυτού του ιστολογίου, έκανα σαφές την πρόθεσή μου, για τη γνωστοποίηση πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων, όπως και την ανάπτυξη της προσωπικής μου γνώμης, δίνοντας σημασία στην μη επιρροή, της νοοτροπίας του λαού όπου ανήκω. Ενώ ήμουν έτοιμος να αναπτύξω ακόμη ένα θέμα, για τα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων τριών εβδομάδων, άξαφνα συνέβη κάτι που σκέφτηκα πως πρέπει να αναφέρω, διότι θεωρώ πως παρόλα όσα συμβαίνουν στη χώρα και τους ανθρώπους της, αυτή την περίοδο της τραπεζικής κατοχής, αυτό που είναι ακόμη σημαντικότερο, είναι η συμπεριφορά μας προς τους συνανθρώπους μας. Πρόκειται λοιπόν, για μια ακόμη καταγγελία, ανώτερου ιεραρχικά στελέχους, εταιρίας θαλάσσιων εργασιών, στην Ελευσίνα.

Παλαιότερα εξέφρασα τη δυσαρέσκειά μου, με καυστικό και οργισμένο λόγο, προς ορισμένα υπάνθρωπα υποκείμενα, όπου αναγκάζομαι να συνεργάζομαι μαζί τους. Αλλά θα ήταν απολύτως εγωιστικό, να εκφέρω τη γνώμη μου, η οποία διαμορφώθηκε από το δικό μου εργασιακό περιβάλλον και μόνο. Κι όμως! Μόλις την περασμένη εβδομάδα, αποδείχτηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου, το ποιος είναι ο πραγματικά υπαίτιος, της δημιουργίας ενός κόσμου, που πιστεύει πως η πιθηκίσια παιδεία και η απάνθρωπη ζωώδης εκμετάλλευση, είναι απαραίτητο συστατικό, της μέχρι τώρα επιβίωσης μας σε αυτό τον κόσμο. Με πιο απλά λόγια, όπως πολλοί πιστεύουν, επιβιώσαμε ως είδος, εξαιτίας των ελαττωμάτων μας, και όχι των προτερημάτων μας. Ας μην κουράσω άλλο όμως, και ας περιγράψω το περιστατικό.

Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα απεσταλμένος από τη δική μου εταιρία, για να δώσω μια παραγγελία, στην εταιρία όπου συνέβη το περιστατικό. Εκεί κάποιος, κατά πάσα πιθανότητα, με την ιδιότητα του διευθυντή, και με τσαμπουκά πεζοδρομίου, τα έβαλε με τους υπάλληλους του γραφείου, για κάποιο λάθος κατά τη γνώμη του, στην παραγγελία όπου είχε δοθεί, και μάλιστα ενός ασήμαντου λάθους! Δε δίστασε αυτό το κάθαρμα, να προσβάλει την ανθρώπινη υπόσταση των υπαλλήλων του, και ιδιαίτερα μιας νεαρής γυναίκας, υπό την απειλή πιθανής μελλοντικής απολύσεως, μπροστά μάλιστα σε έναν ξένο! Ο πορνόγερος-πενηντάρης, με το που είδε την παραγγελία, και αφού πρώτα όπως ήταν λογικό, ρώτησε τους υπαλλήλους του, ποιος παρήγγειλε το συγκεκριμένο προϊόν, έπειτα άρχισε να ξεστομίζει λόγια, στια οποία κανείς δεν αντέδρασε, ούτε καν με σοβαρό ύφος και ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Βέβαια δεν αρνούμαι την απελπισία αυτών των ανθρώπων, μπροστά στην ανάγκη να έχουν μια δουλειά, τη στιγμή που οι άνεργοι πολίτες αυτής της χώρας, ίσως να ξεπερνάνε τα δύο εκατομμύρια! Και αυτός δεν είναι απλώς ένας ακόμη αριθμός, αλλά ανθρώπινες ζωές! Ανάμεσα σε διάφορα λόγια, κοιτάζοντας εκείνη τη νεαρή γυναίκα, αλλά απευθυνόμενος σε όλους τους υπαλλήλους, είπε λοιπόν και τα εξής:

<<Εδώ μέσα θέλω κανόνες και όχι αναρχία! Δεν θα κάνει ο καθένας ότι θέλει, αλλιώς έξω!>> δείχνοντας με μια απειλητική χειρονομία την εξώπορτα! Εγώ ενώ ήμουν έτοιμος να ξεστομίσω ως ξένος, ώστε να υπερασπίσω εκείνη τη γυναίκα, μια απάντηση προς αυτό το καθίκι, η λογική μου τελικά με συγκράτησε, και απλώς τον κοίταξα με ένα βλέμμα γεμάτο απέχθεια! Τα ανθρωπάκια απλώς συνέχισαν τη δουλειά τους, και η νεαρή γυναίκα μου έδωσε, φανερά ταραγμένη, τα χαρτιά μου για να φύγω, αφού πρώτα έριξα μια ματιά στην πόρτα του γραφείου, όπου καθόταν ο τσαμπουκαλής εκβιαστής, ενώ πήρα το δρόμο της επιστροφής, γεμάτος οργή και αγανάκτηση.

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω και ορισμένες σκέψεις μου, οι οποίες θα αποτελούσαν και την απάντησή μου σε αυτό το κατακάθι της κοινωνίας!

Πρώτον Αμόρφωτο Πιθηκοειδές, η Αναρχία όπως και όλα τα πολιτικά συστήματα, έχει ΚΑ-ΝΟ-ΝΕΣ! Κάτι που εξαιτίας της ηλιθιότητάς σου αγνοείς πλήρως! Επίσης Αναρχία, σημαίνει Χωρίς Αρχή. Πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα χωρίς εξουσία, που δίνει σημασία στην αλληλεγγύη.

Δεύτερον Ζωντόβολο, κάνεις κατάχρηση της εξουσίας που σου παρέχει η θέση σου! Μοιάζεις με μπάτσο που φορώντας τη στολή, νομίζει πως μπορεί να κάνει ότι του γουστάρει! Είσαι κακοήθης, επειδή παίρνεις θάρρος από τη δειλία που δημιουργεί στους υπαλλήλους σου ο φόβος της ανεργίας, ώστε να δείξεις ανώτερος και μαγκάκι, κάτι που είμαι βέβαιος πως στερείσαι, εκτός του εργασιακού σου περιβάλλοντος. Ίσως ακόμα και μέσα στην ίδια την οικογένειά σου!

Και τρίτον, Αποτυχημένη Απόπειρα Αντισύλληψης, το παίζεις καμπόσος, και ζητάς διά μέσω του φόβου, να σου δείχνουν έναν υποκριτικό σεβασμό, επειδή είσαι ανάξιος να κερδίσεις το σεβασμό οποιουδήποτε! Με λιγότερη ανάλυση Απολειφάδι Ανθρώπινης Υπόληψης, αν οι άνθρωποι είχαν μια σαφή και αξιοπρεπή εικόνα για τον πραγματικό εαυτό τους, ποιος θα σε υπολόγιζε;

Δεν θα ήθελα να παραλείψω, πως μπορεί να δείχνω μια παιδική αφέλεια, μπροστά στην ασχήμια της ανθρώπινης φύσης. Αλλά στην ουσία οι σκέψεις μου διαμορφώθηκαν από την οργή μου, για την μη προσπάθεια των ανθρώπων, να γίνουν καλύτεροι από αυτό που έχουν μάθει πως είναι. Επίσης επισήμανα πως πρόκειται για Ελληνική εταιρία, γιατί έχουμε μάθει να κατηγορούμε μονάχα τους ξένους μετόχους-εκμεταλλευτές της καπιταλιστικής κοινωνίας μας, παραβλέποντας εσκεμμένα την πραγματικότητα της βαλκανικής-νεοελληνικής μας νοοτροπίας.

Σύλληψη βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής... Η επόμενη ημέρα:

Η Ελληνική δικαιοσύνη σήκωσε επιτέλους το δημοκρατικό της κεφάλι, μπροστά στην απειλή του νεοφασιστικού μορφώματος, και δικαιώνει το θάνατο του Π. Φύσσα, του δολοφονημένου από το εξτρεμιστικό πολιτικό μίσος, του Γ. Ρουπακιά, ενός τυφλωμένου ακροδεξιού που δε δίστασε να αφαιρέσει τη ζωή ενός νέου, ενώ είναι οικογενειάρχης. 

     Ας σοβαρευτούμε επιτέλους! Μπορεί καλά να έκανε η Ελληνική δικαιοσύνη και να έπιασε επιτέλους αυτά τα καθάρματα, αλλά δυστυχώς η δημοκρατία στην κατεχόμενη χώρα μας, μοιάζει με άνοστο αστείο. Η Ελληνική δικαιοσύνη θα έπρεπε ήδη να έχει βάλει στη φυλακή τον πολιτικό-βιτρίνα Παπούλια, που άνοιξε τα σύνορα για τους Αλβανούς, και ξεκίνησε η λαθρομετανάστευση στη χώρα μας, μαζί και η αύξηση της εγκληματικότητας, τον δωσίλογο της κατοχής Μητσοτάκη, που σήμερα τον τιμούν για τον πολιτικό λόγο του, ενάντια στην πολιτική που ασκούσε ο Παπανδρέου, ο οποίος αύξανε κατά κόρων το χρέος της Ελλάδας, τον Εβραίο Σημίτη, που είπε το ευχαριστώ στους φονιάδες των λαών, τους πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών, το ζωντόβολο Πάγκαλο που έδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους, και φάγαμε μαζί του το χρήμα της χώρας, τον δειλό Καραμανλή που λάκισε όταν κατάλαβε πως πάμε για πτώχευση, τον ΓΑΠ που παρέδωσε τη χώρα στο ΔΝΤ κλπ. Επίσης συνοπτικά θα ήθελα να αναφέρω ορισμένα γεγονότα, και για τα μικρότερα κόμματα, που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε, διότι όλοι τους έχουν λερωμένη τη φωλιά τους! Όπως τον ξύλινο, άπραγο και χιλιοφορεμένο πολιτικό λόγο του ΚΚΕ, που έν έτη 2013 δοξάζει ακόμη τη μνήμη του πατερούλη Στάλιν, ενώ παράλληλα ευθύνεται και για την άνοδο της ανεργίας, τον πλούσιο εργατοπατέρα Αλαβάνο που πήρε τον Συνασπισμό του Κύρκου, και έκοψε ΣΥΡΙΖΑ την ιδεολογική του κατεύθυνση, κάνοντας ένα συνονθύλευμα από αριστερές έως ακροαριστερές απόψεις, και τέλος το άλλοτε ακροδεξιό κόμμα του Καρατζαφέρη, το ΛΑ.Ο.Σ., που η λάθος πολιτική του, έφερε σε άνοδο την άγνωστη στους πολλούς Χρυσή Αυγή.

     Τώρα τα κανάλια χαίρονται για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης, ενώ η προπαγάνδα αυτή τη φορά είναι κατά τους! Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος στη χώρα μας; Η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, η φτώχεια, η ανέχεια στη βία των μπάτσων, -άς μην ξεχνάμε και τη δολοφονία του Αλέξη, ή τη δολοφονία των υπαλλήλων στη Marfin Bank- ενώ τα κανάλια διαφήμιζαν ουσιαστικά τα μέλη της Χρυσής Αυγής, μαθαίνοντας ακόμα για τα... ερωτικά τρίγωνα του Κασιδιάρη!!! Τα κανάλια μέχρι πρόσφατα αποκαλούσαν τη Χρυσή Αυγή, ως ένα εθνικιστικό κόμμα, ενώ τις τελευταίες ημέρες μετατράπηκε σε ακροδεξιό κόμμα! Το να ξυπνάει από τον χρόνια λήθαργό της, η δημοκρατική δικαιοσύνη μας, δεν διορθώνει τα πράγματα. Το να επιλέγει πρόσωπα και καταστάσεις δεν δικαιολογεί το πολίτευμά μας. Καιρός είναι λοιπόν ο λαός μας να δει πίσω από τα σίδερα και όλους τους προδότες που υποστήριζε τυφλά τόσα χρόνια, βολεμένος από τα καπιταλιστικά δολώματα της καριέρας, του δημόσιου τομέα, και της εύπεπτης συνολικά ζωής μας, μέσω των δανείων από τις τράπεζες, και των περιττών μας αναγκών. Βέβαια να μην ξεχάσουμε και τον κλάδο των δημοσιογράφων, όπου έπαιζε πάντα σημαντικότατο ρόλο, στη διαμόρφωση της πολιτικής και κοινωνικής αντίληψης του Έλληνα-Ραγιά!

     Επίσης θα ήθελα να αναφέρω και το πως προσωπικά δεν πιστεύω πως πιάστηκαν αυτά τα κατακάθια της Ελληνικής κοινωνίας, επειδή η Ελληνική δημοκρατία ένιωσε την απειλή του φασισμού και συνεπώς την ανασφάλεια των πολιτών της χώρας. Αλλά πως τους έπιασαν επειδή τους βόλευε! Η δολοφονία στάθηκε βέβαια η αφορμή, αλλά κάποια στιγμή θα τους έπιαναν, απλώς τους ήρθε κουτί πως όλα συνέβησαν πριν από τις δημοτικές εκλογές, στις οποίες οι Χρυσαυγίτες θα είχαν δεκάδες δημάρχους, με τη μεγαλύτερη απειλή για τα άλλα κόμματα, τον Κασιδιάρη ώς δήμαρχο της Αθήνας! Και επειδή στην πολιτική υπάρχει βρωμιά, δεν θα απέκλεια και το γεγονός της συμφωνημένης δολοφονίας, απο το κράτος και τους Χρυσαυγίτες! Γιατί; Μα ο λόγος είναι η ασχολία του κόσμου με τη δολοφονία και την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης, και όχι με τον πρόσφατο ερχομό της Τρόικας και των νέων μέτρων! Όπως και την εσκεμμένη κάλυψη από τα κανάλια, του ανύπαρκτου πλεονάσματος που είχε αναγγείλει ο Σαμαράς (στα γαϊδούρια του!) και την αύξηση του χρέους!!!

Το τραγελαφικό γεγονός ήταν το ξαφνικό ξύπνημα των δημοκρατικών αξιών του Ν. Δένδια, <<ξέρετε, εκείνου που έκλεισε με απόλυτα φασιστικό τρόπο την ΕΡΤ!>> ο οποίος έκανε δηλώσεις κατά του νεοναζιστικού κόμματος, στις οποίες μεταξύ άλλων είπε και τα εξής:

<<Στην Ελλάδα δεν υπάρχει χώρος για εγκληματικές οργανώσεις που με το μανδύα του πολιτικού κόμματος επιχειρούν να αλώσουν τη ζωή της χώρας>> Ενώ εσείς με την εισχώρηση της χώρας στο ΔΝΤ το καταφέρατε με δημοκρατικό τρόπο!

«Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα τα καθήκοντά μου διακήρυξα στο Κοινοβούλιο ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται ανεκτά τάγματα εφόδου>> Ενώ είναι περισσότερο ανεκτή η βία των ταγμάτων ασφαλείας-ΕΛ.ΑΣ.!

<<Η Ελληνική Δικαιοσύνη, όπως και η Ελληνική Αστυνομία, κινήθηκαν με ταχύτητα και με αποφασιστικότητα. Τους εκφράζω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου»

Αφού έκανε φανερή την ανικανότητα της και τη δειλία της, για να παρέμβει άμεσα τη νύχτα της δολοφονίας, και έπιασε τον δράστη αφού πρώτα είχε καταφέρει να καρφώσει το μαχαίρι του κατευθείαν στην καρδιά του Π. Φύσσα! Άσε που έκαναν με το ζόρι ηρωίδα εκείνη την όμορφη νεαρή αστυνομικό, ενώ λίγοι γνωρίζουν πως εκείνος που συνέλαβε τον δολοφόνο, δεν είχε το κατάλληλο παρουσιαστικό για να τον βραβεύσουν και να ποζάρει στα περιοδικά η φάτσα του! Επίσης ακόμη και πραγματικότητα να ήταν η σύλληψη του δολοφόνου από εκείνη, η Ελληνική Αστυνομία θα έπρεπε να ντρέπεται που θέλει να βραβεύσει έναν δικό της, ενώ είχε ήδη γίνει ο φόνος!

Αιματηρή Αυγή!

Μόλις προχθές δολοφονήθηκε ο πρώτος Έλληνας πολίτης, από ένα υπάνθρωπο μέλος του ακροδεξιού κόμματος. Μόλις 1 χρόνο και τρεις μήνες εντός του κοινοβουλίου, το ακροδεξιό κόμμα, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο, θυμίζοντας στους μεγαλύτερους τα σκοτεινά χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών. 50 χρόνια ύστερα από τη δολοφονία του Γρηγόριου Λαμπράκη, ενός πολιτικού προσώπου της αριστεράς, ο άτυχος συμπολίτης μας, ένας από εμάς, βρίσκεται νεκρός, από το μίσος του φασισμού. Ενός μίσους για οτιδήποτε ανθρώπινο! Ενός μίσους για οποιονδήποτε έχει αντίθετη γνώμη, από τους φανατικούς εκπροσώπους, του δολοφονικού κόμματος! Γνωρίζω ανθρώπους, στους οποίους ο άτυχος νέος, τους ήταν συμπαθής ακόμη και φίλος. Όλοι τους μονάχα καλά λόγια έχουν να πουν, για τον Παύλο Φύσσα, ενός ανθρώπου που του άρεσε η μουσική, και έκανε το λάθος να εκφράσει την πολιτική του γνώμη ελεύθερα, σε ένα κράτος όπου η δημοκρατία κινδυνεύει πλέον, όχι μόνο από τους προδότες που ευθύνονται για τις χιλιάδες αυτοκτονίες, εξαιτίας της απάτης της οικονομικής κρίσης, αλλά και από την επάνοδο του φασισμού, 40 χρόνια μετά. Όταν ορισμένοι τραμπούκοι-δολοφόνοι, δεν επιτρέπουν σε κάποιον να πει ελεύθερα τη γνώμη του, και ακόμη φθάνουν στο σημείο να του αφαιρέσουν τη ζωή, τότε αυτό σημαίνει πως το κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα της χώρας φθάνει σε αδιέξοδο! Είδα τα πολιτικά κόμματα να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη δολοφονία ενός ανθρώπου! Είδα τους δήθεν πιτσαιρικάδες-αναρχοαριστερούς, να φοράνε κράνη, και να κρατούν σωλήνες, ξύλα κλπ τη στιγμή που κατευθυνόντουσαν στην συγκέντρωση που γινότανε, στο σημείο της δολοφονίας του Παύλου, με πρόθεση να μην σεβαστούν τη μνήμη του! Είδα εξευτελισμένους ανώριμους οικογενειάρχες, να χαίρονται για το χαμό που θα γινόταν! Η πολιτική είναι το πιόνι της οργής του κόσμου! Ο συναισθηματικά φορτιμένος πολίτης, δεν σκέφτεται και ούτε πράττει ποτέ λογικά! Ντροπή σε εκείνους που θέλησαν να αμαυρώσουν τη μνήμη του άτυχου νέου! Ντροπή μας, που σκεφτόμαστε μονάχα για λογαριασμό μας!

          Θα ήθελα να κλείσω αυτό το κείμενο, περιγράφοντας ένα περιστατικό που συνέβη στο Πέραμα μέσα στο καλοκαίρι. Κάποιος διεστραμμένος οπαδός της χουντικής αυγής, βεβήλωσε το μνημείο που είχαν φτιάξει, οι φίλοι ενός κοριτσιού που σκοτώθηκε την πρωτοχρονιά, από αυτοκίνητο που την παρέσυρε, επάνω στη στροφή στα καζάνια, γράφοντας με μαύρο χρώμα, πάνω στην καρδιά που είναι ποτισμένη με τα λόγια αγάπης, των φίλων της, <<χρυσαυγίτες εύγε! οι Έλληνες μαζί σας!>>

Έλληνες, σταματήστε τους!!!

Υ.Γ. Προσοχή! Το μίσος των άκρων, δημιουργεί τον εμφύλιο! Πρέπει να τους αποδείξουμε πως δεν βρισκόμαστε στη μέση! Να ενωθούμε ως πολίτες αυτής της χώρας, ενάντια σε ότι επιθυμεί την συμφεροντολογική διαίρεσή μας! Τα λόγια μίσους του ΚΚΕ ενάντια στους δολοφόνους της ακροδεξιάς, όπως λόγια του Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπα: "Τσακίστε το φασισμό", και της βουλευτή του ΚΚΕ Λ.Κανέλλης: "Από το Πέραμα μέχρι το Κερατσίνι φασίστας δεν θα μείνει", κάνουν φανερές τις προθέσεις τους, να μας αποσυντονίσουν, στοχεύοντας στην συναισθηματική μας φόρτιση, με το να μας κάνουν να μην σκεφτόμαστε λογικά, δημιουργώντας ουσιαστικά έναν κατευθυνόμενο όχλο! Και οι δύο πλευρές είναι επικίνδυνες! Δεν αρκεί που τα μέλη του ΚΚΕ δεν φθάνουν στη δολοφονία, δεν με πείθουν για τις καλές τους προθέσεις ενάντια στον φασισμό! Ένα Σταλινικό ΚΚΕ είναι το ίδιο επικίνδυνο, με ένα Χιτλερικό νεοναζιστικό κόμμα!

Έκλεισε (και) η ΕΡΤ!

Τα συναισθήματά μου είναι ανάμικτα. Παρακολούθησα βήμα προς βήμα το ξαφνικό κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης, το οποίο έγινε με απόλυτα φασιστικό τρόπο, αλλά συνεχίζω να διερωτώμαι, το τι έπρεπε να γίνει εφόσον υπήρχαν πολλοί εκεί μέσα όπου έπαιρναν υπέρογκα ποσά τα οποία δεν αντιστοιχούσαν στις πραγματικές υπηρεσίες τους. Επίσης αν γίνονταν σωστή κατανομή του πλούτου της ΕΡΤ, θα είχαν γίνει παραγωγές επιπέδου ξένης κρατικής τηλεόρασης, και όχι φτηνιάρικες εκπομπές όπως και ντοκιμαντέρ, που μας έκαναν να αναρωτιόμαστε το που πάνε τόσα χρήματα. Η δημοκρατική λύση θα ήταν να γίνει εξονυχιστική έρευνα, ώστε να απομακρυνθούν μόνο όσοι έκαναν κατάχρηση της δημόσιας περιουσίας. Η κυβέρνηση βρήκε όμως την ευκολότερη λύση… όπως πάντα! Η ΕΡΤ είναι αναμφίβολα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας, αλλά ας μας πιάσει ο πόνος επιτέλους, για τους χιλιάδες αυτόχειρες τα τελευταία χρόνια! Δεν έχω δει να γίνεται καμία συγκέντρωση διαμαρτυρίας, για εκείνους τους συνανθρώπους μας, που κινδυνεύει να μείνει η μνήμη τους στην αφάνεια, εξαιτίας της δικής μας αδιαφορίας!

Η οικονομική κρίση ξεκίνησε ως πολιτικό και καταλήγει ως κοινωνικό πρόβλημα! Όσοι έχουν την τύχη να εργάζονται ακόμα, τους έχουν κόψει τα πόδια από την ρίζα! Κάθε εργοδότης (αφεντικό!) μπορεί να κάνει ότι θέλει στον εργαζόμενο, και μάλιστα με την συναίνεση του ίδιου του κράτους! Όλα τα δικαιώματα που είχε ο εργάτης καταργήθηκαν απότομα, και έγινε μη αναστρέψιμη η επαναφορά τους. Όσοι είναι άνεργοι εξευτελίζονται σε δουλειές του ποδαριού, για ένα πενιχρό χαρτζιλίκι, και οι νεότεροι ή σπουδασμένοι, φεύγουν μετανάστες για να σωθούν από τη μίζερη ζωή που μας δημιούργησαν οι πολιτικάντηδες και οι τράπεζες. Κάτι πρέπει να γίνει! Ως πότε θα ανεχόμαστε την ζωή που μας δίνουν; Χρειαζόμαστε μια σπίθα και αυτή δεν είναι σίγουρα της ΕΡΤ! Ας νοιαστούμε επιτέλους για τους συνανθρώπους μας!

‘’Κύριε Διευθυντά’’! Τα γαλόνια που τα βρήκατε;

Πρέπει να έχετε μόνο εχθρούς που αξίζει να μισείτε, όχι όμως εχθρούς για να τους περιφρονείτε.
Friedrich Nietzsche

Ιδού η τραγική κατάληξη του ιδιωτικού τομέα! Ξεκινάμε από τη σταδιακή μείωση των μισθών, και καταλήγουμε στην μη παροχή των εορταστικών δώρων (η χαρά των ‘’αφεντικών’’) ώσπου αρκετοί από αυτούς προχωρούν ακόμη και στην νομιμοποιημένη πλέον αλλαγή της σύμβασης! Και όλα αυτά σύμφωνα με τις νέες κρατικές αποφάσεις, οι οποίες νομιμοποιούν την εξαθλίωση, για χάριν μιας ολοένα και πιο σύντομης, ολοένα και πιο εξευτελιστικής ζωής.

            Όλα αυτά όμως τα έχω πει και άλλοτε. Για να μην κουράσω θα περιοριστώ στη συνέχεια, να περιγράψω μια κατάσταση, η οποία φανερώνει τον εργατικό μεσαίωνα της εποχής μας.

            Για αρχή θα σας περιγράψω το πρόσωπο στο οποίο αναφέρομαι. Πενηντάρης με γκρίζα μαλλιά, με ταλέντο στην υποκριτική, και ο τρόπος ομιλίας του δεν ξεπερνάει το επίπεδο της ταβέρνας! Χωρίς με αυτό βέβαια να θέλω να θίξω τις ταβέρνες, όπου εξυπηρετούν την λαϊκή κοινωνικότητα, και δημιουργούν μια ευχάριστη διάθεση! Επίσης ο αργός βηματισμός του φανερώνει βαρυθυμία, και το μόνιμα τοποθετημένο στην μια τσέπη του παντελονιού χέρι του, διευθυντική επάρκεια! Ένας άνθρωπος ανίκανος για τις ευθύνες που έχει αναλάβει, χωρίς πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων, όπου του έχουν δώσει το δικαίωμα να ράβει και να ξηλώνει, οποιονδήποτε του σταθεί εμπόδιο στο ‘’όραμά’’ του! Αν του αντιμιλήσεις, αμέσως σε ‘’παίζει’’ στα δάχτυλα του μέσω της θέσης του, που του παρέχει η θρασύτητά του! Βλέπω αυτόν τον άνθρωπο μπροστά μου και απορώ, το πώς με αυτά τα λεκιασμένα δάχτυλα, μπορεί την ίδια ημέρα που προσβάλει την εργατικότητα και το φιλότιμο κάποιου συνετού εργαζόμενου, με το που επιστρέψει ξεκούραστος στο σπίτι του, να αγκαλιάζει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, και απορώ για την ποιότητα της παιδείας που θα δώσει σε εκείνα, καθώς και για την ποιότητα του έρωτα που θα κάνει στη γυναίκα του! Αν και με αυτό το επίπεδο, μάλλον βιάζει τη γυναικούλα που πίστεψε στα λεφτά του, και χαλιναγωγεί τα παιδιά του.

Δυστυχώς έχω κάνει μια θλιβερή διαπίστωση. Πως αρκετές από τις γυναίκες, οι οποίες έχουν δεσμευτεί με ανθρώπους που έχουν μια ηγετική θέση στην εργατική ιεραρχία, είναι ανίκανες να διατυπώσουν σωστά μια φράση! Ενώ σε αρκετές από τις συνήθειες τους συμπεριλαμβάνεται η αθυροστομία και τα σεξουαλικά υπονοούμενα, με χιουμοριστική διάθεση, φανερώνοντας την ανικανότητά τους να ασχοληθούν με οτιδήποτε σέβεται το ανθρώπινο είδος. Τουτέστιν, οι γυναικούλες ταιριάζουν μονάχα με τα ανθρωπάκια!

Οι άνθρωποι όπως αυτός, θεωρούν τόσο δεδομένη και φυσιολογική την συμπεριφορά τους, ώστε αν κάποιος του κάνει παρατήρηση για την ανηθικότητά τους, αμέσως θα βρουν το θράσος να τον προσβάλουν κι από πάνω! Η κοινωνία πρέπει να βρει τρόπο, να απαλλαγεί δια παντός από αυτά τα ανθρώπινα σκουπίδια, που το μόνο που καταφέρνουν στον κόσμο είναι να του πιάνουν χώρο, και να μετατρέπουν το οξυγόνο σε διοξείδιο του άνθρακα!

            Αυτός ο άνθρωπος, είχε το θράσος να προσβάλει την εργατικότητα ενός φιλότιμου συνάδελφου. Ο συνάδελφος είχε την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια να του δώσει την κατάλληλη απάντηση, η οποία μπροστά στα ανίκανα από την εθελοτυφλία μάτια του, έμοιαζε πως του αντιμίλησε. Η συνέχεια ήταν να διώξει από το πόστο τον συνάδελφο, και να τον μεταφέρει αλλού. Ο συνάδελφος βέβαια όντως εργατικός, δεν ενοχλήθηκε καθόλου, κάτι που φανερά ενόχλησε τον διευθυντή, ο οποίος προφανώς πίστεψε για μια στιγμή πως έχει να κάνει με κάποιο από τα ταπεινά και δουλικά τσιράκια του! Για ακόμη μια φορά ένας απλός εργάτης, με χαρτιά που κέρδισε με τις προσωπικές του θυσίες, γίνεται στην πραγματική ζωή, ο δούλος ενός αμόρφωτου, άξεστου, αναξιοπρεπή, ανειλικρινή, υποκριτή, ανήθικου, ανεπρόκοπου και ακάματου υπάνθρωπου, ο οποίος εξαιτίας των ‘’καλών’’ γνωριμιών του, έχει φροντίσει να ριζώσει στην θεσούλα του, χωρίς να έχει στην πραγματικότητα, καμία ικανότητα διαχείρισης του καταστήματος!

            Ποιος όμως του έδωσε τα ‘’γαλόνια’’ που φορά, και με αυτά έχει το δικαίωμα να προσβέλνει κλπ; Ο απλός λαϊκός ανθρωπάκος! Που η μόνη του λαχτάρα για τη ζωή, είναι η εξευτελιστική επιβίωση! Όταν σε κάποιον δεν μάθεις ποτέ πώς να σηκώνει το κεφάλι, μαθαίνει να δέχεται για πραγματικότητα ότι του πασάρουν! Η αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος δεν είναι κατασκευασμένος για να δέχεται τη ζωή όπως είναι, αλλά προγραμματίζεται αργά και σταθερά μέσα από μια δουλική παιδεία, να δέχεται ότι δεν μπορεί να καταλάβει, χωρίς εξηγήσεις βέβαια, και να στερείται ότι δεν μπορεί να αποκτήσει!

            Ο εργατικός μεσαίωνας είναι ξανά ένα γεγονός, δυσάρεστης πραγματικότητας, και δεν μπορεί να ανατραπεί ξανά χωρίς ανθρώπους με όραμα, αυτοθυσία και υπερηφάνεια!

Αν σπάσουμε τα ‘’Χρυσά Αυγά’’, ποιος θα δυσαρεστηθεί περισσότερο; Η κότα ή ο κτηνοτρόφος;

Βλέπω έπειτα από την άνοδο της χρυσής αυγής, συνθήματα των ‘’αναρχικών’’ στους τοίχους της μεγαλούπολης, ή και σε λιγότερο πολυσύχναστα σημεία γύρω από αυτή, το σύνθημα <<Σπάστε τα χρυσά αυγά>> με υπογραφή το Α έξω από τον κύκλο (έχει σημασία αυτό!) που δηλώνει μια συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα, η οποία διαμαρτύρεται με αυτόν τον τρόπο, κατά των αναμφίβολα νεοφασιστών, οπαδών του συντηρητισμού και συνεπώς κάθε είδους ρατσισμού.

            Οι επαγγελματίες επαναστάτες των αριστερών κομμάτων, μικρών και μεγάλων, έκαναν στη χώρα και τους ανθρώπους της, το μεγαλύτερο κακό! Δεν θα μπω όμως σε λεπτομέρειες, αφού πάνω κάτω γνωρίζουμε τα χάλια τους. Οι αναρχικοί από την άλλη, αν και δικαιολογημένοι για τις κατά καιρούς αντιδράσεις τους, απέναντι σε κάθε καταπιεστική εξουσία, δυστυχώς βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος! Αυτό σημαίνει πως είναι κοντόφθαλμοι, και πως το μίσος τους τυφλώνει. Έτσι το πρόβλημα παραμένει και ενισχύεται, ενώ αντί να έχουμε μια ουσιαστική αντίδραση, κατά του διεφθαρμένου συστήματος, αντιθέτως βοηθούν στο να παραμένει εδραιωμένο, στις σκέψεις και τις πράξεις μας. Διότι κάθε σύστημα για να συντηρηθεί, γνωρίζει καλά το πως πρέπει να επιτρέπει κατά κάποιον τρόπο, να δημιουργούνται αντιδραστικές ομάδες κατά αυτού. Το αποτέλεσμα είναι ένας αμοιβαίος κύκλος ταραχών, οι οποίες συντελούν στη διχόνοια του απλού κόσμου. Ένα μπερδεμένο και διασκορπισμένο πλήθος, είναι πάντοτε αδύναμο και ανίκανο, να φέρει σε πέρας το οποιαδήποτε φιλόδοξο σχέδιο, κατάρρευσης του.

            Εχθές μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας, μου είπε με υπερηφάνεια πως ο γιός της είναι βουλευτής της Χρυσής Αυγής! Επίσης πολύ αργότερα, περνώντας κοντά από τα γραφεία του φασιστικού κόμματος της περιοχής μου, είδα τα μέλη του που εισέρχονταν, να χαιρετούν φασιστικά προς τους νταήδες πορτιέρηδες, που φυλούσαν το χώρο! Ήταν μια εικόνα λυπηρή για την κατάσταση της χώρας που γεννήθηκα, στην οποία πολλοί άνθρωποι υπέφεραν από τον φασισμό, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά πιο πρόσφατα και από τη χούντα των συνταγματαρχών. Τώρα θα μου πείτε, με μεγαλόστομη ανευθυνότητα, πως υπέφεραν σε αυτές τις περιόδους, μόνο όσοι αντιστέκονταν, επειδή είχαν διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες. Κι όμως! Η χειραγωγημένη σιωπή, για χάριν μιας άθλιας επιβίωσης, είναι το χειρότερο βασανιστήριο του κάθε ανθρώπου, σε αυτές τις περιόδους! Το να κοιτάς την γύρω σου κατάντια και να μην μιλάς, είναι ένας καθημερινός θάνατος!

            Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην εποχή μας, που είναι της μόδας τα παραμύθια με τα χρυσά αυγά, τα οποία δεν τα γεννούν χήνες όπως στη γνωστή παιδική ιστορία, αλλά κότες, τις οποίες οι κτηνοτρόφοι τις παχαίνουν ώσπου να μεγαλώσουν, με τελικό σκοπό να σφαχτούν!

            Πολύς ντόρος γίνεται εδώ κι ένα χρόνο, για το αν έχει εκκολαφτεί ή όχι <<το αυγό του φιδιού>>. Εγώ όμως προτιμώ να αναλύσω, με καυστική σάτιρα, το αν τελικά η κότα έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα! Πολύ μπερδεμένη ιστορία, δεν συμφωνείτε; Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η κότα γεννιέται από ένα αυγό! Τα αυγά αυτά τα γεννούν επίσης κότες, και πολλά από αυτά καταλήγουν ομελέτες ή αυγά μάτια στο πιάτο μας, όπως επίσης και η ίδια η κότα. Οι κότες επίσης γεννούν τους κόκορες, οι οποίοι καταλήγουν στο πιάτο μας νοθευμένοι με κρασί κατά προτίμηση. Βεβαίως μας ενδιαφέρουν περισσότερο ακόμη και από τους κόκορες, οι πραγματικοί υπαίτιοι για την πληθυσμιακή έκρηξη κοτών και αυγών! Ποιοί; Μα οι κτηνοτρόφοι που εμπορεύονται αυτά τα ζώα και τα παράγωγά τους! Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως οι κότες είναι οι κάθε λογής πολίτες, οι κόκορες οι διεφθαρμένοι πολιτικοί εκπρόσωποι του κράτους, τα χρυσά αυγά, οι  ανεγκέφαλοι και ακραίοι φασίστες, και οι κτηνοτρόφοι οι τράπεζες.

Οι κτηνοτρόφοι όπως είναι λογικό, νοιάζονται μόνο για το ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος τους. Ταΐζουν τις κότες με φθηνές απομιμήσεις τροφίμων, και τελικά τις σφάζουν, όταν το ζώο αποδειχθεί άχρηστο πλέον για παραγωγή, ούτος ώστε να κερδίσουν ακόμη περισσότερα χρήματα. Μη φαντάζεστε όμως πως οι κότες, κάνουν πράγματι χρυσά αυγά! Οι κτηνοτρόφοι απλώς αγοράζουν βαφές αυγών, οι οποίες είναι μόδα στον σύγχρονο κόσμο εξαιτίας του χριστιανικής – εμπορικής περιόδου του Πάσχα, οι οποίοι παραπλανούν τους υποψήφιους αγοραστές, ώστε να νομίζουν πως τα αυγά που τους πωλούν είναι όντως πολύτιμα! Πρόκειται για κλασικούς απατεώνες δηλαδή και τίποτε άλλο! Η επιτυχία του εγχειρήματος, οφείλεται βέβαια και στην αδιαφορία των κοκόρων για τις κότες, οι οποίες μπορεί να αργούν, αλλά αντιδρούν κάποτε προς αυτούς. Η επιτυχία του εμπορίου των κτηνοτρόφων, οφείλεται αποκλειστικά στην ψεύτικη λάμψη των αυγών. Όπως τα περιτυλίγματα των δώρων, που σκόπιμα παραπλανούν τον παραλήπτη, για κοινωνικούς λόγους. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία! Οι κόκορες έτσι νομίζουν, πως είναι πολύτιμοι, επειδή θεωρούν τους εαυτούς τους υπαίτιους για τη δημιουργία τους! Δεν αργούν να το πάρουν επάνω τους, και επιδιώκουν να πάρουν ένα μεγάλο μερίδιο, από την παραγωγή των κοτών! Με την πονηρία που τους χαρακτηρίζει, έχουν από πριν φροντίσει, οι κότες να μην έχουν κανένα δικαίωμα διεκδίκησης κέρδους, από την πολύτιμη παραγωγή τους. Οι κότες απλώς κάθονται και θαυμάζουν τη λάμψη του χρυσού, και καμαρώνουν για το έργο τους, επειδή τους έμαθαν πως οι κόποι τους αξίζουν μονάχα υπερηφάνεια!

Τα χρυσά αυγά, που στην ουσία είναι γεννήματα των νοθευμένων τροφών, και των χημικών βαφών, δημιουργήματα των κτηνοτρόφων, κάποια στιγμή εκκολάπτονται τα κοτοπουλάκια που έχουν μέσα τους. Τα κοτοπουλάκια αυτά, ζαλισμένα από την ψεύτικη βαφή, αντικρίζουν για πρώτη φορά τους κτηνοτρόφους, τους οποίους νομίζουν για πατέρες τους. Με την πάροδο του χρόνου, τους σφηνώνεται η ιδέα πως θα μετατραπούν κάποτε σε κτηνοτρόφους! Στην πραγματικότητα δεν γίνονται παρά κόκορες, που εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες, ή κότες χωρίς δικαιώματα. Έτσι ο εγωισμός μέσα τους μεγαλώνει σε επικίνδυνα επίπεδα, και το βάζουν σκοπό να πάρουν τη θέση των κτηνοτρόφων! Οι κτηνοτρόφοι όμως με την πονηριά τους, τους πείθουν πως ακόμη και ο ρόλος του κόκορα είναι σπουδαίος. Οι κοκορομαχίες τότε καλά κρατούν, και οι κτηνοτρόφοι βάζουν στοιχήματα ώστε να κερδίσουν περισσότερα ακόμη χρήματα. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν, οι ανήμπορες κότες, να παρασύρονται από τις κοκορομαχίες, και να εντυπωσιάζονται από τις αιματηρές τους μάχες. Ξεσηκώνονται κάποια στιγμή, με κύριο αίτημα το δικαίωμα ψήφου, αφού δεν έχουν βλέψεις για την ανατροπή των κτηνοτρόφων. Το καταφέρνουν τελικά, και επιλέγουν με δημοκρατικό τρόπο τον πιο δυνατό κόκορα, κατά τη γνώμη τους. Οι κόκορες ξεχνούν με την πάροδο του χρόνου, την παρουσία των κτηνοτρόφων, και αφοσιώνονται στην επίβλεψη των χρυσών αυγών, για να σιγουρευτούν πως θα εκκολαφθούν τη στιγμή που πρέπει. Τα χρυσά αυγά εκκολάπτονται και τα κοτόπουλα γίνονται κότες που θεωρούν απειλή τους κόκορες. Για να τους εκδικηθούν, σπάνε τα χρυσά τους αυγά, επειδή τα θεωρούν κληροδότημα από τους κόκορες. Ορισμένα από αυτά όμως, ήταν σχεδόν έτοιμα να εκκολαφθούν, με αποτέλεσμα να υπάρξουν τερατογενέσεις! Τα δύστυχα αυτά πλάσματα, πείθονται εύκολα από τις κότες, πως οι κόκορες είναι η πραγματική απειλή.

Αποφασίζουν να στραφούν εναντίον τους, ενώ οι κτηνοτρόφοι απολαμβάνουν το θέαμα, και βάζουν στοιχήματα με την ελπίδα να έχουν κάποιο κέρδος. Πολλοί κόκορες καταφέρνουν να γλιτώσουν, υπό την προστασία των κτηνοτρόφων. Οι κότες και τα γεννήματα από τα χρυσά αυγά, παλεύουν για να μην εξαφανισθούν. Το καταφέρνουν  και οι δύο, βασιζόμενοι στα λόγια των κτηνοτρόφων: <<Η ουσία στην επιβίωση είναι η υπερηφάνεια να παραμένεις ο εαυτός σου!>> (Συνεχίζεται)