Catastroika

Μόλις παρακολούθησα και τη συνέχεια του Ελληνικού ντοκιμαντέρ Deptocracy, που ήταν όντως αντάξιο του!

Μπορείτε να το δείτε στην παρακάτω διεύθυνση:

http://infowarproductions.com/portfolio-items/catastroika/

Deptocracy (Χρεοκρατία)

Deptocracy, το Ελληνικό ντοκιμαντέρ για την οικονομική κρίση!

Μπορείτε να το δείτε στην παρακάτω διεύθυνση:

http://infowarproductions.com/portfolio-items/debtocracy/

Ποιοι και γιατί, επιτρέπουν την είσοδο κομμάτων, ακραίων πολιτικών και κοινωνικών πεποιθήσεων. (Μια φιλοσοφία για την ψυχολογία του πλήθους)

Οι ανίκανες κυβερνήσεις, που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας, ιδιαίτερα με την επιστροφή του δημοκρατικού πολιτεύματος, αράδιασαν τα ψέματα τους στην χωματερή, και οι ρακοσυλλέκτες ψηφοφόροι τους, έψαχναν υπομονετικά στα πεταμένα λόγια τους, μήπως και βρουν κάτι, για το οποίο θα άξιζαν την ψήφο τους. Ο κρεμασμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται, όπως συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός, και το επιβεβαιώνει συνεχώς, εξαιτίας της στρεβλής του γνώμης για το δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς και τις ανάγκες που δημιουργούνται στους χαλεπούς καιρούς, της κάθε εποχής. Οι ακραίες καταστάσεις, οδηγούν πάντα σε ακραίες αποφάσεις. Οι κυβερνήσεις που υπόσχονταν πολλά, δεν εφάρμοσαν ούτε τα λίγα, και ο λαουτζίκος όπως πάντα, ήλπιζε σε κάτι το διαφορετικό, γι’ αυτό και θεωρούσε υποχρέωση του, το δημοκρατικό κάλεσμα στις κάλπες. Πάντοτε όμως, η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, μέσω όλων των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης, έκανε περίφημα τη δουλειά του, όπως συμβαίνει και σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Για λόγους τους οποίους ήδη έχω αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο, η προεκλογική καμπάνια στην πραγματικότητα είναι προεκλογική προπαγάνδα, που προσπαθεί να κατευθύνει τα πλήθη, εκεί που την συμφέρει.

          Τα πλήθη είναι αδύναμα, παρόλη την αίσθηση της ομάδας που προκαλείται, από μια φαινομενική αλληλεγγύη. Στον αντίποδα, η ατομικότητα δείχνει να είναι μια εγωκεντρική, απάνθρωπη, και συμφεροντολόγα ιδεολογία, η οποία στηρίζεται στην προβολή του Εγώ με κάθε μέσο. Λάθος! Το συμφέρον και η προβολή του Εγώ, καθώς και η φιλοδοξία, η μισανθρωπία και η εξαθλίωση, κοινωνική και πολιτική, είναι γεννήματα του πλήθους! Ανήκοντας στο πλήθος, σου δημιουργείται η εντύπωση της ισότητας, και άρα οι κοινές επιθυμίες ενός πανομοιότυπου ανθρώπινου συνόλου, που κατά τα φαινόμενα, δείχνουν να εστιάζουν στο κοινό καλό, τελικά αποδεικνύονται καταστροφικά, για όσους ανήκουν σε αυτό! Τα συμφέροντα δημιουργούνται από την εγωιστική ανάγκη, εξασφάλισης της διαφοροποίησης, που είναι έμφυτη σε κάθε ανθρώπινο όν. Ποιος θέλει να είναι πραγματικά πανομοιότυπος με τους άλλους; Η ισότητα και οι κοινές ανάγκες, περιορίζουν την ατομικότητα, και την αντικαθιστούν με μια εγωκεντρική, άθλια νοοτροπία, που ειρωνικά όμως υιοθετούν οι περισσότεροι! Είναι απλά η μόνη διέξοδος που μπορεί να βρει κάποιος, σε μια βαρετή καθημερινότητα, όπου η δημιουργικότητα περιορίζεται, από ανούσιες ανάγκες της μέριμνας! Η παγίδα του πλήθους, είναι η απομάκρυνση από τον πραγματικό μας εαυτό, τον οποίο μπορούμε να γνωρίσουμε, μόνο με την εκμετάλλευση του προσωπικού ελεύθερου χρόνου μας. Αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο σε εμάς, μαθαίνουμε να αγαπάμε αυτό που πραγματικά είμαστε, και έτσι ετοιμαζόμαστε για την ανιδιοτελή αγάπη, που έχουμε ανάγκη να αναπτύξουμε μεταξύ μας, για το καλό όλων μας!

       Όπως είπα και στην αρχή του κειμένου λοιπόν, οι ανίκανες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, εκμεταλλεύτηκαν την ευπιστία του ανθρώπινου είδους, πείθοντας για την ικανότητα τους, να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης του κράτους. Οι υποσχέσεις τους αποδείχθηκαν όπως πάντα κίβδηλες, όπως εκείνο το μοναδικό νόμισμα που βρέθηκε στα ταμεία του κράτους, την εποχή που πτώχευσε, επί κυβερνήσεως του Χαρίλαου Τρικούπη.

          Η πτώση των σοσιαλιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της μη φερεγγυότητας τους. Εκμεταλλευόντουσαν την ελπίδα του πλήθους, για δημιουργία κοινωνικού κράτους, αλλά στο τέλος της κάθε θητείας τους, παρέδιδαν μονάχα συντρίμμια. Ο κόσμος άρχισε αργά και σταθερά, να υποψιάζεται την εκμετάλλευση τους, στο όνομα της ισότητας και της αλληλεγγύης, και άρχισε να στρέφεται, όπως και στη χώρα μας, σε πολιτικά κόμματα με ακραίες αντιλήψεις, θυμίζοντας μας τον Στάλιν και τον Χίτλερ. Η ακροδεξιά στην Ευρώπη, δείχνει την τελευταία δεκαετία, μια ανησυχητική άνοδο, που της δίνουν οι απογοητευμένοι, ανυπεράσπιστοι, και ανυποψίαστοι πολίτες, για τις πραγματικές της θέσεις, πάνω στα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Είναι λυπηρό χώρες όπου δεν υπήρχε εγκληματικότητα, όπως η Φιλανδία και η Δανία, να παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια μια στροφή προς τον συντηρητισμό και τη βία, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης κατάστασης λαθρομεταναστών, που δημιουργεί φόβο και ανασφάλεια στους πολίτες. Ακόμη και η Γαλλία, η πατρίδα του σοσιαλισμού, τείνει να συμπαθεί περισσότερο την ακροδεξιά, εξαιτίας της ανυπαρξίας του κράτους! Στη χώρα μας η ακροδεξιά ανεβαίνει για τους ίδιους λόγους, με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο φονταμενταλισμός όμως στην πραγματικότητα, είναι στροφή προς τα πίσω, ενώ η ανθρωπότητα πρέπει να προχωράει μπροστά! Ελπίζω σε περίπτωση που η ακροδεξιά περάσει το κατώφλι της βουλής των ελλήνων, αυτό να συνετίσει τουλάχιστον τα υπόλοιπα κόμματα, ώστε ο κόσμος να μην αναγκαστεί να προτιμά, εκείνους που έχουν ακραίες και απάνθρωπες ιδεολογίες.

          Η είσοδος των ακροδεξιών κομμάτων, φαίνεται να εξυπηρετεί το ίδιο το σύστημα. Αυτοί που φέρνουν στα μέτρα τους τις μάζες (την αξιοθρήνητη πλέμπα κατά τον Νίτσε) γνωρίζουν τους λόγους που ωθούν τα πλήθη σε ακρότητες, που τις προωθούν οι ίδιοι, θέλοντας να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό και πολιτικό χάος, ώστε να αποδιοργανώνεται ευκολότερα το πλήθος, και κάθε αντίσταση κατά του συστήματος να μοιάζει αδύνατη. Για παράδειγμα, η είσοδος στο κοινοβούλιο ενός ακροδεξιού κόμματος, είναι σίγουρο πως το μόνο που μπορεί να καταφέρει, είναι να αποπροσανατολίσει τα πλήθη, ώστε να ξεχνά τα πραγματικά του προβλήματα, που είναι πάμπολλα και τα κάνει να μοιάζουν περισσότερο άλυτα από ποτέ.

          Τέλος, θεωρώ σημαντικό να σημειώσω και το εξής. Η ακροδεξιά βασίζεται στο ξύπνημα της ζωώδους φύσης μας, με αυτόν τον τρόπο καθοδηγεί τα πλήθη όπου εκείνη θέλει, επειδή κάνει τους ανθρώπους να βασίζονται μονάχα στα βασικά τους ένστικτα για επιβίωση (το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, ή το ικανότερο το λιγότερο ικανό αν θέλετε). Καταφέρνει να κάνει τον άνθρωπο μονόπλευρο, ώστε ξεχνά τη σημασία της διττής του φύσης (ζώο + πνεύμα) και δίνει σημασία μόνο στην πλευρά του που χειραγωγείται ευκολότερα.

Η ιστορία του Ελληνικού αυτοκινήτου!!!

Κάποιος συνάδελφος μου, με ενημέρωσε για την ύπαρξη αυτού του άρθρου, και μόλις πριν από λίγο έψαξα και το βρήκα. Πραγματικά οι περισσότεροι -όπως κι εγώ άλλωστε- θα πιαστούμε αδιάβαστοι, όσον αφορά τις προσπάθειες Ελλήνων επιχειρηματιών, να παράγουν αυτοκίνητα, ακόμη και εξ ολοκλήρου, εδώ στην πατρίδα μας.

http://www.offroader.gr/x/index.php/2009-11-21-19-04-42/51-2009-12-07-21-43-51/363-2010-01-27-09-43-10?showall=1

http://motobet.wordpress.com/2010/12/10/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%BF%CF%85/

Οι λόγοι που οδήγησαν, στο κλείσιμο όλων αυτών των εταιριών, είναι καθαρά πολιτικοί! Γι’ αυτό και δημοσιεύω το άρθρο, μέσα από αυτό το ιστολόγιο. Θαυμάστε κι εσείς τις Ελληνικές κυβερνήσεις!!! Ας μάθουμε λοιπόν, να μην ρίχνουμε όλες τις ευθύνες για την κατάντια αυτού του κράτους, μόνο στους ξένους!

Εκλογές; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Στις 6 του επόμενου μήνα, οι εκλογές της κρίσης θα είναι γεγονός. Οι Έλληνες καλούνται να δώσουν το παρόν άπαντες, για την σωτηρία του τόπου και των ίδιων. Το δημοκρατικό κάλεσμα είναι ίσως ότι πιο συνετό, συνέλαβε η νόηση του ανθρώπου, εδώ και 2.500 χρόνια, οπότε θα είναι ντροπή η οποιαδήποτε αποχή από αυτές…
          Ας σοβαρευτούμε λοιπόν! Για αρχή ας σημειώσω στον παρόν αντίλογο των πολιτικάντηδων της χώρας αυτής, πως Δημοκρατία ‘’κύριοι’’ σημαίνει ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ! Ένα πολίτευμα στο οποίο οι πολίτες έχουν τον κύριο λόγο, και όχι οι δήθεν αντιπρόσωποι του! Η Δημοκρατία προδόθηκε από το αδηφάγο τέρας του καπιταλισμού, το οποίο ανά μερικές δεκαετίες παίρνει τη μορφή του εξοντωτικού και προσβλητικού για τον άνθρωπο, ιμπεριαλισμού. Με πιο απλά λόγια, δηλαδή εκτός από τη δήθεν δίκαιη επιβίωση των ισχυρών, απαιτείται και η απόλυτη εφαρμογή των νόμων της ζούγκλας. Τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, προβάλουν καθημερινά, δημοσκοπήσεις εξαπάτησης ανθρώπινων συνειδήσεων. Μέσα σε αυτήν την  παραζάλη, αν προσθέσουμε και την αποφυλάκιση του Εφραίμ, την εκλογή του Ε.Βενιζέλου για αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ., (και την συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, για την ανακήρυξη του!) όπως και την κατά τις δημοσκοπήσεις, επιλογή του ως καταλληλότερου πρωθυπουργού!!! και το κόμμα του που φανερώνει μια άνοδο, από την εκλογή του και μετά. Την αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοπιού, στην πλατεία συντάγματος, τη δημιουργία κέντρων κράτησης λαθρομεταναστών, (τώρα το θυμήθηκαν, γιατί άραγε;) την ‘’φυλάκιση’’ του Ά.Τζοχατζόπουλου, που στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι παραπάνω από προεκλογική κίνηση εντυπωσιασμού, για να σκέφτεται ο κόσμος ‘’επιτέλους κάποιον πιάσανε’’. Στις εκλογές της κρίσης λοιπόν, οι πολίτες καλούνται να ρίξουν την ψήφο τους. Πριν από την ημερομηνία προσέλευσης στις κάλπες, πολλοί απαντούν αγανακτισμένα στις δημοσκοπήσεις, όταν όμως θα έρθει η ώρα να ψηφίσουν, η αγανάκτηση τους, υπάρχει κίνδυνος να μετατραπεί σε δουλική απόφαση, εξαιτίας της μέγιστης, για τις ημέρες που διανύουμε, ανάγκης για εύρεση εργασίας. Οι Έλληνες κινδυνεύουν να εκλέξουν δηλαδή, όχι σύμφωνα με τα γεγονότα που μαστίζουν τη χώρα και τους ίδιους, αλλά διά μέσω του φόβου, για το μέλλον των παιδιών τους! Ελπίζω να μην συμβεί κάτι τέτοιο, διότι αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσουμε και την ήδη προσυμφωνημένη, απόλυτη εξαθλίωση των ανθρώπων της χώρας, την ήδη κανονισμένη υπογραφή και άλλων επώδυνων μέτρων λιτότητας, τότε αυτές οι εκλογές δεν είναι παρά μια σκιά δημοκρατικών εκλογών! Όποιος και να κυβερνήσει μετά τις εκλογές, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο! Επιλέγω συνειδητά ΑΠΟΧΗ! Όχι επειδή μας λένε ότι ευνοείται το κόμμα που θα έρθει πρώτο, από αυτή την κίνηση, αλλά επειδή δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μου! Είμαι οπαδός την δημοκρατίας, και κάθε εξευτελισμός της, πρέπει να με αφήνει αμέτοχο. Όποιος δεν συμφωνεί με αυτή τη λογική, ελπίζω τουλάχιστον να επιλέξει ένα μικρό κόμμα, ώστε να ‘’σπάσουν’’ όλα τα κλασικά κόμματα της βουλής.