Έφθασε λοιπόν και το σωτήριο έτος 2012! Το έτος που κανείς μας δεν θα ξεφύγει, από την καταστροφική μανία, του σάπιου οικονομικού μας συστήματος. Για πρώτη φορά όλοι μας, ανεξαιρέτως οικονομικής κατάστασης, θα υποφέρουμε περισσότερο αναζητώντας μια λύση στα τυφλά, μοιάζοντας ανίκανοι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Χθες είχα την αυθόρμητη διάθεση, να κάνω σαρκαστικό χιούμορ, στον χώρο που δουλεύω, με τους συναδέλφους μου, επιμένοντας πως η 21η Δεκεμβρίου, είναι η μόνη λύση σε όλα μας τα προβλήματα! Παρόλα τα καυστικά σχόλια για την ανθρώπινη φύση μας όπως, η 21η Δεκεμβρίου όπου αναμένεται η δήθεν συντέλεια του κόσμου, είναι το μόνο που μας αξίζει, πως καταφέραμε να μετατρέψουμε το δώρο της ζωής, σε μια μίζερη κατάσταση, πνιγμένη στην καθημερινή ρουτίνα των υποχρεώσεων μας κτλ, έκανα μια θλιβερή διαπίστωση! Το πείραμα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, μου έδωσε τα λυπητερά αποτελέσματα που περίμενα. Κανείς δεν θέλει να πεθάνει! Προτιμούν να δέχονται τη μίζερη τους ύπαρξη, τον καθημερινό τους θάνατο, την επανάληψη και τον εξευτελισμό, παρά να πεθάνουν τίμια και ανθρώπινα! Η ηθική με την οποία μεγάλωσαν, φαίνεται πως έχει την τάση να κάνει ατροφικό το μυαλό! Ακούγεται υπερβολικό; Καθόλου μάλιστα! Όταν δέχεται ο καθένας αυτό που του λένε οι άλλοι, και ζει μια ζωή χωρίς ενδιαφέροντα, αναπνέει μόνο και μόνο για να καταναλώνει το οξυγόνο, και δεν κάνει ούτε μια προσπάθεια αναζήτησης του πραγματικού του εαυτού, τότε το δώρο της ζωής μοιάζει με ένα συνεχές μαρτύριο επιβίωσης, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όταν δεν γνωρίζεις ποιος είσαι, παραιτείσαι και από την ευθύνη της ίδιας σου της ζωής! Ακόμη και για το θάνατο, άλλος έχει την ευθύνη! Πιστεύεις σε αυτό που σε έμαθαν, και επαναπαύεσαι, δεν χρειάζεται να κάνεις καμία προσπάθεια, άλλος έχει φροντίσει για σένα, φαινομενικά χωρίς την συγκατάθεση σου, επειδή έχεις επίσης μάθει να παραπονιέσαι συνεχώς. Αλλά η απόδειξη της συγκατάθεσης σου, είναι η παραίτηση σου από την προσωπική προσπάθεια, να ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Και οι εύκολες δικαιολογίες που συχνά δίνεις ως αναντίρρητο παράδειγμα, της καθημερινής σου ρουτίνας, αν και βάσιμες, είναι στην ουσία αποτέλεσμα της δεκτικής σου υπομονής. Μας μαθαίνουν από παιδιά πως ο κόσμος έτσι είναι, και πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει! Δεχόμαστε με αυτόν τον πονηρό τρόπο, τη σκληρότητα του κόσμου που έφτιαξε ο άνθρωπος, πάρα πολύ εύκολα, πεισμένοι για την αθλιότητα της φύσης μας. Το ιστορικό παρελθόν γίνεται ο αντικατοπτρισμός του μέλλοντος μας, διότι μας μαθαίνουν κυρίως για τις βιαιοπραγίες και τις αθλιότητες της ζωώδους φύσης μας, και σχιζοφρενικά από την άλλη μεριά, μας διδάσκουν το μεγαλείο του Θεού και κάποιας θεόπνευστης ηθικής πραότητας! Διχαζόμαστε όταν από την μια πλευρά μας μαθαίνουν, για την δαρβινική εξελικτική θεωρία, και από την άλλη για την ενοχή του να είμαστε το λάθος ενός κατά τα άλλα υπέρτατου και σοφού Θεού! Οι ενοχές που γεμίζει κάθε πλάσμα, όταν του μαθαίνουν πως είναι ένοχο μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθεί, είτε για τις ζωώδεις επιθυμίες μας που ανακαλύπτουμε από το ξύπνημα της εφηβείας, είτε για κάποιο υποτιθέμενο προπατορικό αμάρτημα, εξού και η αναγκαστική βάπτιση -η οποία είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-, είναι τέτοιες ώστε να δεχθεί κάθε ανθρώπινο πλάσμα τη ζωή του όπως την βρήκε, νιώθοντας ανίκανο για την όποια αλλαγή της!
Χθες είχα την αυθόρμητη διάθεση, να κάνω σαρκαστικό χιούμορ, στον χώρο που δουλεύω, με τους συναδέλφους μου, επιμένοντας πως η 21η Δεκεμβρίου, είναι η μόνη λύση σε όλα μας τα προβλήματα! Παρόλα τα καυστικά σχόλια για την ανθρώπινη φύση μας όπως, η 21η Δεκεμβρίου όπου αναμένεται η δήθεν συντέλεια του κόσμου, είναι το μόνο που μας αξίζει, πως καταφέραμε να μετατρέψουμε το δώρο της ζωής, σε μια μίζερη κατάσταση, πνιγμένη στην καθημερινή ρουτίνα των υποχρεώσεων μας κτλ, έκανα μια θλιβερή διαπίστωση! Το πείραμα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, μου έδωσε τα λυπητερά αποτελέσματα που περίμενα. Κανείς δεν θέλει να πεθάνει! Προτιμούν να δέχονται τη μίζερη τους ύπαρξη, τον καθημερινό τους θάνατο, την επανάληψη και τον εξευτελισμό, παρά να πεθάνουν τίμια και ανθρώπινα! Η ηθική με την οποία μεγάλωσαν, φαίνεται πως έχει την τάση να κάνει ατροφικό το μυαλό! Ακούγεται υπερβολικό; Καθόλου μάλιστα! Όταν δέχεται ο καθένας αυτό που του λένε οι άλλοι, και ζει μια ζωή χωρίς ενδιαφέροντα, αναπνέει μόνο και μόνο για να καταναλώνει το οξυγόνο, και δεν κάνει ούτε μια προσπάθεια αναζήτησης του πραγματικού του εαυτού, τότε το δώρο της ζωής μοιάζει με ένα συνεχές μαρτύριο επιβίωσης, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όταν δεν γνωρίζεις ποιος είσαι, παραιτείσαι και από την ευθύνη της ίδιας σου της ζωής! Ακόμη και για το θάνατο, άλλος έχει την ευθύνη! Πιστεύεις σε αυτό που σε έμαθαν, και επαναπαύεσαι, δεν χρειάζεται να κάνεις καμία προσπάθεια, άλλος έχει φροντίσει για σένα, φαινομενικά χωρίς την συγκατάθεση σου, επειδή έχεις επίσης μάθει να παραπονιέσαι συνεχώς. Αλλά η απόδειξη της συγκατάθεσης σου, είναι η παραίτηση σου από την προσωπική προσπάθεια, να ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Και οι εύκολες δικαιολογίες που συχνά δίνεις ως αναντίρρητο παράδειγμα, της καθημερινής σου ρουτίνας, αν και βάσιμες, είναι στην ουσία αποτέλεσμα της δεκτικής σου υπομονής. Μας μαθαίνουν από παιδιά πως ο κόσμος έτσι είναι, και πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει! Δεχόμαστε με αυτόν τον πονηρό τρόπο, τη σκληρότητα του κόσμου που έφτιαξε ο άνθρωπος, πάρα πολύ εύκολα, πεισμένοι για την αθλιότητα της φύσης μας. Το ιστορικό παρελθόν γίνεται ο αντικατοπτρισμός του μέλλοντος μας, διότι μας μαθαίνουν κυρίως για τις βιαιοπραγίες και τις αθλιότητες της ζωώδους φύσης μας, και σχιζοφρενικά από την άλλη μεριά, μας διδάσκουν το μεγαλείο του Θεού και κάποιας θεόπνευστης ηθικής πραότητας! Διχαζόμαστε όταν από την μια πλευρά μας μαθαίνουν, για την δαρβινική εξελικτική θεωρία, και από την άλλη για την ενοχή του να είμαστε το λάθος ενός κατά τα άλλα υπέρτατου και σοφού Θεού! Οι ενοχές που γεμίζει κάθε πλάσμα, όταν του μαθαίνουν πως είναι ένοχο μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθεί, είτε για τις ζωώδεις επιθυμίες μας που ανακαλύπτουμε από το ξύπνημα της εφηβείας, είτε για κάποιο υποτιθέμενο προπατορικό αμάρτημα, εξού και η αναγκαστική βάπτιση -η οποία είναι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-, είναι τέτοιες ώστε να δεχθεί κάθε ανθρώπινο πλάσμα τη ζωή του όπως την βρήκε, νιώθοντας ανίκανο για την όποια αλλαγή της!
