Αναφέρομαι φυσικά στο νέο πρωθυπουργό της χώρας, υπό την πλήρη εποπτεία, τραπεζιτών, τροϊκανών, και λοιπών ‘’σωτήρων’’ αυτής της μικρής, ασήμαντης Ελλαδίτσας, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την κυριαρχία κυρίως των Γερμανών. Αν βέβαια υπολογίσουμε και το γεγονός, πως η ακροδεξιά και τα παλιά ‘’ζώα’’ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, συνυπάρχουν ειρωνικά, σε μια θεατρικά αμφίβολη, κυβέρνηση, τότε ο καθένας από μας, μπορεί να βγάλει εύκολα τα συμπεράσματά του! Ο λαός που γεννήθηκε σε αυτή την μικρή, ασήμαντη χώρα, έχει πολλές κακές συνήθειες. Μια από αυτές είναι το να ξεχνάει εύκολα πολλά σημαντικά γεγονότα, ακόμη και του πρόσφατου παρελθόντος. Για παράδειγμα πως, ο κύριος υπαίτιος της μεγάλης πτώσης του χρηματιστηρίου του 1999, ήταν ο σημερινός μη νόμιμος, έστω και προσωρινός, πρωθυπουργός της κυβέρνησης σωτηρίας, όπως την ονομάσανε, -σκόπιμα όπως πάντα-, τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης. Ξεχάσατε τόσο εύκολα το σκάνδαλο της μονής βατοπεδίου το 2008, τις φωτιές το 2007, και τα έξοδα των ολυμπιακών αγώνων; Παλαιότερα, το σκάνδαλο Κοσκωτά, το ‘’Τσοβόλα δώστα όλα’’, τα παραλυμένα, τυφλά, και συμφεροντολόγα πλήθη, των δεκάδων ή ακόμα και εκατοντάδων χιλιάδων, στις πολιτικές συγκεντρώσεις, ως τα μέσα του 1990; Αλλά βέβαια! Τώρα πολλοί από αυτούς έχουν χάσει τη μιλιά τους! Και το συμφέρον που είχαν όλοι αυτοί, που έτρεχαν σε κάθε πολιτικό τσαρλατάνο, ήταν η εύρεση μιας εύκολης, και γεμάτης επιδόματα, εργασίας στο δημόσιο. Στο οποίο εκτός από παραφουσκωμένο, ήταν και ανάξιο να φέρει σε πέρας κάθε γραφειοκρατική διαδικασία! Το γιατί το γνωρίζουμε, και το βλέπουμε σε όλες τις εργασίες, που αριθμούν αρκετούς εργάτες. Παντού υπάρχουν ‘’βύσματα’’ που ξύνουν τα όργανά τους, και αφήνουν τους λιγότερους, να πάρουν την ευθύνη για την ολοκλήρωση κάποιας εργασίας, ακόμη και για την πάρτη τους. Οι μεν ψωνισμένοι, τεμπέληδες, και ευθυνόφοβοι, οι δε ταπεινοί, φοβισμένοι και φιλότιμοι. Με αυτούς τους τρόπους καταντάει μια κοινωνία να έχει χαμηλό βιοποριστικό επίπεδο, μειωμένη παραγωγικότητα, και την κάνει ευπαθή σε κάθε ‘’μεγάλο’’ που θέλει να εκμεταλλευτεί τα ελαττώματα της! Υπάρχουν ακόμη ανάμεσα μας ανθρωποειδή, που νιώθουν ύψιστη περηφάνια για το κόμμα τους! Και μέσα σε όλα αυτά, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία διάθεση από κανέναν, να συμφιλιωθεί με το διπλανό του, και να κάνει την αλληλεγγύη το ισχυρότερο όπλο κατά των εκμεταλλευτών του, που αυτή τη στιγμή δεν κάνουν διακρίσεις. Τώρα βρήκαμε άλλες δικαιολογίες. ‘’Έχω οικογένεια’’, ‘’υπάρχει ανεργία’’, ‘’ποιος θα με πάρει σε δουλειά’’, και άλλοι πολλοί φόβοι οι οποίοι δεν δημιουργούνται αδικαιολόγητα, από τη στιγμή που η τηλεόραση σε ελέγχει διά μέσω του φόβου, και φυσικά από την προσωπική γνώση της υπάρχουσας κατάστασης. Ακόμη κι αν φαίνεται πως ο κόσμος πλέον, σιχάθηκε τους πολιτικούς και τα κατορθώματά τους, η αλήθεια θα φανεί στα τέλη του Φεβρουαρίου, όπου θα γίνουν εκλογές. Δεν μπορεί ο εγωισμός αυτού του λαού, να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται να περάσει αρκετός καιρός, ώστε να αλλάξει η νοοτροπία μας. Η νοοτροπία όμως πρακτικά σημαίνει, συνήθεια! Και οι συνήθειες είναι εύκολες και απολαυστικές, γι’ αυτό δύσκολα κόβονται. Από τη στιγμή που αγανακτούμε, παρέα με ρατσιστές (ψευτοπατριώτες), κομμουνιστές (με δεξιές τσέπες), και αναρχικούς (ψευτοεπαναστάτες), είναι φύση αδύνατο, ενώ τη στιγμή που κραυγάζουμε, για το δίκιο μας, να βλέπουμε πολλές μικρές ομάδες, να χαλάνε κάθε δίκαιη προσπάθεια του λαού, να διεκδικήσει όσα του έκλεψαν. Άραγε πόσοι αναρωτήθηκαν, γιατί φέτος δεν έγιναν επεισόδια στο πολυτεχνείο, ή ακόμα το γιατί ο κόσμος χλεύασε την πολιτική εξουσία στην εθνική επέτειο. Είμαι βέβαιος πως ελάχιστοι υποψιάστηκαν την εσκεμμένη, ήσυχη πορεία στις 17 του μηνός, ή είδαν θετικά την αντίδραση του κόσμου στην στρατιωτική παρέλαση την 28η Οκτωβρίου. Υπάρχουν άνθρωποι που απλώς χάρηκαν μια άνευ επεισοδίων 17η Νοεμβρίου, και που είδαν με αρνητισμό την αντίδραση του κόσμου στην παρέλαση, λόγω σεβασμού προς την εθνική επέτειο. Τρίχες! Τα πρόβατα είναι γύρω μας παντού, και τρέφονται με κουτόχορτο! Δεν συμπεριλαμβάνομαι στους επαναστάτες, ούτε υποστηρίζω ένα συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα. Το ότι αναγκάζομαι να κάνω κάποια πράματα, που η κοινωνία με την διεφθαρμένη πολιτική της, όλους μας αναγκάζει, δεν είναι ντροπή. Ξέρω, είναι δειλία! Αλλά όπως λέει πολύ σοφά και ο λαός ‘’ένας κούκος, δεν φέρνει την άνοιξη’’. Απλώς προσπαθώ να βλέπω τα πράματα όπως είναι, και να ψάχνω πάντοτε να βρω, μέσα από τα γεγονότα, την αντικειμενική αλήθεια. Ένας άνθρωπος που αδιαφορεί, ένας άνθρωπος που ανοίγει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει τις ειδήσεις, ένας άνθρωπος που πιστεύει σε κάποιον σωτήρα, και που δεν έμαθε να πιστεύει στον εαυτό του, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί πρόβατο! Το δικαίωμα να υποφέρεις, το κερδίζεις παραμένοντας πιστός στην ειλικρίνεια, και στο ενδιαφέρον σου για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Θέλεις τον εύκολο δρόμο; Εμπρός! Μπροστά σου βρίσκονται τόσες ευκαιρίες εξευτελισμού, και απάνθρωπων μεθόδων εκμετάλλευσης!
